Obowiązująca od 1 stycznia 2012 roku Ustawa o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, wprowadza wiele rozwiązań korzystnych z punktu widzenia potrzeb dziecka z zaburzeniami posttraumatycznymi.

Wprowadza funkcje asystentów rodziny oraz organizatorów i koordynatorów rodzinnej opieki zastępczej. Wprowadza nową kategorię placówek – placówki terapeutyczne oraz generalnie obowiązek zapewnienia dziecku terapii jak również obowiązek podnoszenia kwalifikacji przez specjalistów i opiekunów oraz ustanawia system weryfikacji tych kwalifikacji.

Na organizatorów rodzinnej pieczy zastępczej, nakłada obowiązek zapewnienia dzieciom specjalistycznej diagnozy (więcej).

Ważne!
W każdym praktycznie wypadku, gdzie specjalista z tego obszaru ma do czynienia z dzieckiem – ma również do czynienia z zaburzeniami posttraumatycznymi (zobacz). Brak kwalifikacji stanowi poważne zagrożenie dla dziecka, zagrożenie odpowiedzialnością karną, cywilną i zawodową dla specjalisty oraz dodatkowe koszty obciążające budżet samorządowy.

Poniżej niezbędny poziom kompetencji w poszczególnych kategoriach zawodowych Systemu Pomocy Społecznej:

Psycholodzy, pedagodzy, terapeuci, instruktorzy i inne osoby pracujące bezpośrednio z dziećmi. (poziom III)

Pracownicy socjalni. (poziom I)
Asystenci rodziny. (poziom II)
Koordynatorzy rodzinnej opieki zastępczej. (poziom III)
Dyrektorzy i wychowawcy placówek. (poziom II)
Zawodowi opiekunowie zastępczy. (poziom II)

Formy wsparcia ze strony NSLT dla instytucji i organizacji pomocowych:

1. Powszechna edukacja specjalistów, na poziomie podstawowej wiedzy o wpływie doświadczeń traumatycznych na rozwój dziecka.

2. Specjalistyczne szkolenie dla wybranych osób w poszczególnych  kategoriach zawodowych.

3. Superwizja i konsultacje dla osób przeszkolonych.

4. Organizacja badań przesiewowych i specjalistyczna diagnoza.

5. Treningi i obozy terapeutyczne dla dzieci i rodzin.

6. Zapewnienie stałego dostępu do profesjonalnej literatury tematu.

Więcej informacji